Koninklijk bezoek aan Statia

Een van de dingen die ik graag wilde doen, was een bezoekje brengen aan de andere eilanden die een onderdeel zijn van Nederland/het Nederlandse koninkrijk (voor diegenen die het niet wisten, er is verschil). En daar ben ik nu mee bezig!! Whoehoe!!

Nu is het niet zo makkelijk (of goedkoop) als je misschien denk om dit even te doen. Want hoe welwel het lijkt of al die leuke eilandjes heel dicht bij elkaar liggen, in het echt valt dat wel mee. Oke, het ligt allemaal niet zo ver uit elkaar, maar meestal moet je toch echt vliegen om van eiland A naar eiland B te gaan. En dan is een rechtstreekse vlucht ook nog eens niet altijd mogelijk.
Het plan was dus om naar St. Eustatius, St. Maarten en Saba (ook in deze volgorde) te gaan. En dat betekende eerst een route uitzetten, zoeken of er onderdak is en dan alles proberen te boeken. Die vluchten boeken ging nog wel, maar voor een paar overnachtingen moesten we gewoon ouderwets telefoneren. Want e-mail werd niet beantwoord, misschien was die niet goed.

In ieder geval van het de 12e zo ver, de reis ging beginnen. Om stipt half 7 stond onze chauffeur voor de deur (Mark, nogmaals dank hiervoor) om ons naar het vliegveld te brengen. Voor ons in de rij stonden mensen met hopi bagage, daar stak onze 14,3 kg (met zijn tweeen!!!) maar schraal bij af. :-) In ieder geval was het tijd voor onze eerste vlucht van de dag, naar Curacao. Dat ging zonder problemen.
Het vliegveld van Curacao is maar een klein stukje groter dan Bonaire en we stapte daar over op een vliegtuig dat weer een stukje groter was. Op naar Sint Maarten! Juliana Airport is een heel stuk groter dan het vliegveld van Curacao, maar we stapte hier over op een heel klein vliegtuig. Eentje waar je net met zijn 20-en in kunt (mits je in een stoeltje past dat niet geschikt is voor een Rubensfiguur), dat geen stewardess heeft en als je het te warm krijgt, moet je even wapperen met een waaier (maar wel met het logo van de maatschappij). Het voordeel van zo'n klein vliegtuigje is dat je echt zo in de lucht bent en zo weer op de baan zit, maar voor de vliegtuig spotters op Maho Beach (st. Maarten) is het een grote teleurstelling (later daarover meer).

In ieder geval met dat kleine gevalletje gingen we naar St. Eustatius, de eerste stop op deze reis. Het vliegveld daar is echt heel klein, je hoeft nog net niet zelf je koffers uit de neus van vliegtuig te halen (deze keer volgens sommigen), maar ze hebben hier geen ronddraaiende banden waar je koffer op langs komt. Je tas wordt gewoon in een soort bak gedaan en pak hem er maar uit! Ik heb trouwens wel een mooie stempel in mijn paspoort erbij, de jongeman bij de douane wilde er eerste geen geven, omdat ik een inwoner ben! Nadat ik hem verteld heb dat het niet eerlijk was, kreeg ik er toch eentje. ;-)

Ons verblijf was op steenworp afstand van de luchthaven (zoals alles op het eiland), dus we zijn met de benenwagen gegaan. Natuurlijk waren alle kamers bezet, maar er was nog een appartementje waar we wel mochten verblijven. Vervolgens zijn we naar het centrum geweest om wat boodschapjes te doen, want we verbleven er namelijk niet met ontbijt (of lunch of avondeten). Hier heb je geen Van Tweel/AH, maar wel een heleboel kleine Chineese supermarktjes. Maar ik ben flexibel nietwaar? :-p

Op de eerste dag zijn we de Quill op geweest. Dus eerst nog een heel stuk lopen naar het begin van het pad. Dit was trouwens niet het begin van het pad, maar Jelle wist dat je hier vandaan wel op het pad kon komen. En dat pas was steil! Mijn arme benen, die hadden het niet makkelijk, maar ik heb het gehaald. Het is best wel gaaf als je dan ineens op de rand van een vulkaankrater staat. Ik moest daar wel even bijkomen. Eventueel hadden we nog de krater in gekund, maar ik had niet zoveel puf in de afdaling en ook niet om er vervolgens weer uit te klauteren. Daarom gingen we maar naar het uitzichtpunt, want, volgens Jelle, was dit geen moeilijke wandeling. Het was alleen maar een behoorlijke klauterpartij, maarrrr... eenmaal daar... je had een heel mooi uitzicht over zowel de krater, de rest van het eiland en andere eilanden in de omgeving. Dus dat was best de moeite waard! En onderweg naar beneden besloten we het bordje 'Town' te volgen en wat bleek, dit was de officiele route. Die dus niet zo stijl was. En makkelijk te doen was. :-) We kwamen we op een andere plek uit, maar we zijn vervolgens bij Cool Corner iets koels gaan drinken. De naam is goed gevonden, want je waait er bijna weg, echt heerlijk na zo'n warme wandeling. :-)

De volgende dag (na uitgeslapen te hebben) gingen we 's middags duiken! We waren de dag ervoor al ingecheckt dus we hadden alleen nog maar een briefing. Ik snap nu helemaal waarom fanatieke duikers hun eigen spullen hebben, want het is echt irritant om zo'n hele uitrusting door te passen. Ik moet er niet aan denken om dat elke keer te moeten doen.
Op Bonaire is duiken heel makkelijk, je haalt je spullen op en je loopt zo het water in. Hier is het iets gecompliceerder. Eerst heb je een briefing over waar we heen gaan en wat je kunt zien. Vervolgens ga je met zijn allen in een truck en vervolgens wordt je naar de haven gereden. Jep, op Statia ga je met de boot naar een duikstek en duik je met een gids omdat het hier niet zo overzichtelijk is als thuis. Bij de haven moesten we eruit, door een poort lopen en vervolgens weer terug in de truck. :-)
Eenmaal op de locatie gingen we te water met een achterwaartse rol (leermomentje!) en ik kon niet gewoon dalen, dus ik moest via een touw naar beneden. Onderwater was het heel interessant, ik heb weer schildpadden gezien!! Echt te gaaf en een princes angelfish! Na het duiken hebben we nog even een drankje gedronken, dat was best gezellig.

De volgende dag hebben we de Koning en Koningin van het vliegveld gehaald en ik heb superfoto's gemaakt! Oke, ik ben geen royaltyfan of zo, maar dit is natuurlijk wel heel gaaf. Want er waren helemaal niet zoveel mensen, dus je kon gewoon even kijken zonder dat je je serieus ellebogenwerk moest gebruiken. Het was wel even lastig want er waren nogal wat mensen die een opname aan het maken waren met de ipad en man, wat nemen die dingen veel ruimte in. Maar het was echt wel leuk om ze eens van dichtbij te zien. We hadden ze trouwens op St. Maarten zien aankomen met de City of Atlante (KLM Vliegtuig), wij stonden op onze aansluiting te wachten dus dat was mooi meegenomen.

's Middags zijn we weer gaan duiken. Deze keer was het niet zo bijzonder als de vorige keer en om eerlijk te zijn. We zagen wel weer een paar schilpadden van heel dichtbij, maar er was relatief weinig onderwaterleven verder. Statia heeft verschillende mooie duikspots, maar wij hadden nu wat pech omdat deze best veel leek op de vorige en doordat er veel deining en weinig zicht. :-( Maar volgende keer beter, dan zitten we misschien tussen de haaien of zo.

Maar ik heb me verder prima vermaakt. Statia is wel heerlijk rustig hoor en best prettig qua klimaat. We hebben er ook prima gegeten enzo, maar het is best prettig om weer eens verder te reizen.