Een nieuw jaar op Bonaire

Zo eindelijk weer eens een update. Daar is het eigenlijk wel weer tijd voor. Het is namelijk niet zo dat er deze maand niets gebeurd is, of dat ik geen tijd had, of geen zin, maar soms komt het er gewoon niet van.

Oud en nieuw is hier op Bonaire best anders dan in Nederland. Zo mag er eerder van te voren vuurwerk verkocht worden en dit wordt niet gedaan vanuit een speciaal beveiligde ruimte, maar gewoon vanuit een zeecontainer (die dingen zijn overal nuttig voor). Je hebt hier behoorlijk wat klapvuurwerk, maar zo erg als in Nederland vond ik het niet. Op Oudjaarsavond zijn we naar Seru Largu geweest. Dat is op een berg en vanaf dit uitkijkpunt heb je een heel mooi uitzicht over het eiland. We waren daar niet de enige, maar het was wel leuk. Omdat je over Kralendijk uitkeek, kon je het vuurwerk heel goed zien en de knallen zijn lekker ver weg (de meesten dan). Wat ook leuk was, was dat het vuurwerk zo rond 1 uur al helemaal klaar was. Het enige lastige was, was dat het niet zo heel duidelijk was wanneer het 12 uur was. Handig al die telefoontjes met een iets andere tijdsaanduiding. :-)
In ieder geval heb ik mij best vermaakt.

Wat heb ik nog meer gedaan in deze maand? Toen we op Stasia gingen duiken, kwamen we er achter dat het toch wel handig is als je diepe duiken kunt maken. Hier op Bonaire kun je gaan wanneer je wilt, maar als je bootduiken maakt ben je toch wel afhankelijk van het programma. Dus onze volgende duikstap was onze Open Water Advanced brevet halen. Dit zijn 5 duiken (incl. theorie) en dan heb je een nieuw certificaat!

Oké, dat klinkt iets makkelijker dan het was, want we hebben het in 2 dagen, verspreid over 2 dagen gedaan. De eerste dag hadden we 2 duiken en op de andere 3 duiken.
De eerste twee duiken waren een diepe duik en een navigatieduik. Op zich is het niet zo heel moeilijk om dieper te gaan duiken dan 18 meter, maar het is wel fijn om het eens onder begeleiding te doen. Het is verbijsterend hoe kort je duiktijd wordt als je in plaats van op 18 meter, op 25 meter zwemt! Navigeren is hier op Bonaire in principe niet zo moeilijk, maar ik vond het erg nuttig, want als we ooit ergens anders gaan duiken, zal het waarschijnlijk niet zo makkelijk zijn.
We deden deze duiken om zaterdag en de hele dag hebben we uitgeteld op de bank gezeten. Ik was echt wel heel moe. Het is niet direct dat je of moe in je armen of benen bent, het was echt een algehele vermoeidheid.

Dat beloofde wat voor de 2e duikdag met 3 duiken. De eerste duike was een wrakduik. Dit was ook nog eens een diepe duik. Het wrak was de Hilma Hooker, deze lag vlak bij Angel City. Dat was een hele interessante duik. Zo had ik voor het eerst problemen met het klaren van mijn oren. Gelukkig lukt het wel, maar het kostte moeite. Het schip ligt op zijn zijde en als je er onder kijkt dan zag je een heleboel grote zilverkleurige Tarpons hangen. Dat zag er best wel dreigend uit. En had ik al gezegd dat ze GROOT waren.

De tweede duik was de Peak Performance Boyancy, dat heeft de maken met je drijfvermogen. Tijdens deze kwamen we erachter dat Jelle met veel minder lood kan duiken. Minder lood dan ik! Dat komt onder andere omdat Jelle sowieso al zinkt, ik daarentegen blijf drijven, ook als ik heel veel lucht heb uitgeademd. Daarnaast heb ik voor het eerst gedoken met een kleinere fles (10 liter). Ik verbruik zo weinig lucht per duik, dat het eigenlijk zonde is om een grote mee te nemen. Daarnaast is mijn uitrusting ook een stuk lichter!

Tijdens de duiken van de week ervoor heeft Jelle nieuwe vriendjes gemaakt. Dit was een setje brutale French Angelvissen. Deze zijn niet bang en zwemmen graag met je mee. Ze zwommen tijdens die duiken al steeds met ons mee en bleken erg geïnteresseerd in Jelle te zijn. Ze zwommen steeds onder hem. Toen we eindelijk stil bleven hangen (veiligheidsstop op 5 meter) grepen ze hun kans. Een uitval op de armen van Jelle en ja hoor... hap. :-) Dit zat er al een tijdje aan te komen, want tijdens de duik probeerden ze dat al een paar keer, maar probeer dat maar eens duidelijk te maken onder water! Het deed geen pijn, maar Jelle werd er wel een beetje schichtig van en het bleef ook niet bij 1 keer. ;-)
In ieder geval tijdens deze duik kwamen we ze weer tegen. En Jelle was redelijk voorbereid (armen binnen boord houden). Helaas had hij er niet op gerekend dat ze deze keer nog dapperder zouden zijn. De dapperste van het duo zwom gewoon op hem af en hap... beet hem in zijn voorhoofd. Dat had hij duidelijk niet verwacht. :-)
Voor de duidelijkheid, lachen onder water is niet aan te raden. Het is een wonder dat ik niet verdronken ben (altijd je regulator in houden scheelt), maar mijn masker liep helemaal vol.

Helaas had ik tijdens deze duik ook weer last van mijn oren, dus we konden helemaal niet diep gaan, 11-12 meter. Gelukkig is dit een rif waar je niet diep hoeft te gaan om iets te zien. We hebben toen een Frog fish gezien, dat schijnt best wel zeldzaam te zijn. Ze zijn ongelofelijk lastig te zien omdat ze zich voordoen als een stukkoraal. En eigenlijk zijn het gewoon geen mooie vissen. Daarnaast ook best wel wat klein spul gezien. Je zien nu ook veel wolken met babyvisjes. Als je bij ons voor het water in duik, moet je zeker zorgen dat je géén water binnen krijgt, want anders krijg je ook gelijk een berg visjes binnen.

's Avonds hadden we nog een nachtduik. Dat was best wel spannend, want je krijgt een lamp mee en echt veel zie je zonder niet (daarom een reserve lamp). Eenmaal aan de oppervlakte konden we het feestje (incl. bbq, muziek en lasershow) dat op het speelplein naast de duikschool werd gehouden wel als richtpunt gebruiken.
Enfin, onderwater moet je in eerste instantie echt wel een kompas gebruiken, want anders kom je niet bij het diepe. Er is minder vis als het donker was, maar was genoeg te zien. Zo zag je in het zand ineens allerlei anemonen (die je overdag niet ziet) en je zag papegaaivissen die in het koraal sliepen. We zagen ook nog een hele grote krab en wat andere vissen.
Helaas zag ik op een gegeven moment een kwal. :-s En als je er eentje tegenkomt, dan kun je er vergif op innemen dat er nog meer zijn. Dus vanaf dat moment was het voor mij niet zo'n ontspannen duik meer, want die beesten zaten OVERAL. Natuurlijk waren het maar Jellymoon kwallen en die zijn qua steeksterkte minder erg dan het soort dat we normaal wel eens tegenkomen tijdens het zwemmen (die geven het gevoel alsof er een scherpe draad over je huid gaat). Maar toch... Had ik al vermeld dat het er heeeeeel veel waren en het is gewoon freaky, want in het donker zie je ze niet en als je je lamp heen en weer doet, dan zie je zo OVERAL. Enfin, ik was best wel blij toen het klaar was. Ik vond het op zich gaaf, maar die kwallen waren voor mij té spannend.

Maar toen waren we wel klaar en nu hebben we ons Open Water Advanced!! O ja, en op zondag was ik weer helemaal uitgeteld, dus een duikvakantie lijkt mij niet iets voor mij.

Verder de gewoonlijke dingen gedaan, beetje geleerd, beetje gesport, beetje gelezen, beetje huishouden gedaan, pizza gehaald (en verslagen door een kleine pizza, ik kreeg hem echt niet op). Dat soort dingen. :-)